Babam Şiiri - Harun Erdem 2

Bir telefon ekranında gözlerin yaşlı
Bir güvercin kalbi kadar titrek ve de telaşlı
Babam
Bir sınır boyunda, sabah beş sularında
Ellerim üşüyor yüzüm tıraşlı
En özenli halimle ayrılıyorum senden
Öyle ani öyle erken
Veda bile etmeden

Babam
Saat gurbeti beş geçiyor aylardan Eylül
Varsın kınasın seni cümle alem
Sen boynunu bükme
Hep o mağrur çehrenle gül

Unutma
Her ayrılık yine de bir vedayı hak eder
Zaman geçse, geçse de günler
Ardımdan ağlama
Ufka dik gözlerini
Yüreğine taş basan analar gibi
İçine bastır kor gibi yanan özlemini

Bilirim her ayrılık yine de bir vefayı hak eder
Bize gurbet
Bize ayrılık düştü
Sana beklemek kader

Babam
Ayrılığın yükünü bırak yalnız taşıyayım
Sen efkarını dağıt
Başı dik nasıl yaşanır göster
Ben ona alışayım
Her veda yine de biraz gözyaşı ister
Babalar nasıl ağlar sen onu da göster
Ben matemi de hicranı da sen gibi yaşayayım

Babam
hakkını helal et
Duanı esirgeme yeter
Her giden ardından bir haber bekler
Anama ve kendine iyi bak
Ona evden çıkmadan her gün gülen bir yüz bırak

Beni hiç merak etme
Yakın bir gurbete gitti yakında dönecek de
Anamın erik dalına astığı ceketimi
Sokak kapısına mıhladığı gözlerini
Bahçedeki her renkten güllerini
Soldurmadan, kurutmadan gelirim
O gün sana saçları ağarmış
Yaşamış belki de oldukça yaşlanmış bir adam getiririm

Babam
Sen yine de hakkını helal et
İçin ferah tut yeter
Bizi Allah’a emanet et
Dua et korusun melekler

17 Haziran 2018