Babam Şiiri - Yarım Kalandua

Sevgiyle dolup aşk ile uçabilmesi için
yüreğimden kanatlar yaptım ona. Ama o
benim verdiğim kanatlarla benden gitti.
Benden gitmesin diye kanat yerine
bir ağaç yerine kökleri
ile bağlasamıydım kendime. Ama
ne farkederki BABAM bunlar sadece birer
aldanış. Gitmeyecek olan kanadı
olsa bile kalır.
Gidecek olanı zincirlesende gider

😔

BABAM ağladığıma bakma yıkılmadım
ama dokunsan devrilecek
gibiyim. Öyle sessiz sakin bir gidiş
değildi. Bütün kara bulutları başıma
toplayıp hayatımın tam ortasına
fırtınalar koparıp, bütün umutlarımı
yıkıp, kurduğum bütün hayallerimin
üzerine toprak ata ata gitti.

😔

O şimdi ne mi yapıyor. Benden aldığı
gülüşleri başkasına kahkahalarla
veriyor. Benden sakladığı ellerini
başkasının saçlarında gezdiriyor. Benim
ellerim buz tutarken yüreğim cayır
cayır yanıyor. Sonra sonra nemi
oldu. Aptallığıma yanıp durdum. O benim
için aşk ayıbı, bende onun için zaman
kaybı oldum. En çokta buna yandım babam

😔

Ama bitti unuttum, ateşe verdim kurduğum
hayalleri. Onunla geçtiğim yoldan
geçmiyorum, onun sevdiği renkleri
giymiyorum. Onun sevdiği yemekleri
özenle hazırlamıyorum. Belki kalbin
yandı ama gururumdan hiç birşey
kaybetmedim babam. Hala başım dik
yürüyebiliyorum, sevgimin arkasında
içim yana yana durdum babam

😔

Babam kızma kızma ama dayanacak
gücüm kalmadı. Kimsenin kalbini
kırmadım. Kalbimi kıranıda RABBİME
havale ettim. Biliyorumki RABBİM
yanına bırakmayacak hemde hiç
bırakmayacak. Doğan her yeni gün şahidim
olsunki bir daha açmamak üzere onsuz
hayata kapattım gözlerimi. Affet babam
ben artık ölüyorum galiba ölüyorum