Babam Şiiri - Leyla Güleçöz

Bir yılı aşkın bir zamandır
Sesini duymadım…
Yüzünü unutmadığım gibi,
Sesini de unutmadım.
Zile basar seslenirdin,
Çocuğum evde misim?
Ben evdeyim Babam.
Hani sen nerdesin?
Koskoca bir çınardın,
Sırtımı yasladığım.
Canımdın, babamdın.
Omuzunda ağladığım.
Babanın boşluğu bir şeye benzemezmiş.
Yokluğunda anladım.
Canımdın, Babamdın.
Ben senin yokluğuna alışamadım.
Babam sen gittiğinden beri
İçten bir gülüşle gülmedim.
Sırtımı yasladığım dağımdın.
Babam… ben seni çok özledim.

LEYLA GÜLEÇÖZ