İlk göz ağrım dediğini,
Yay gibi kızılcık sopanı,
Sarhoşken çenemdeki yumruğunu,
Nasıl unuturum…Baba….
Anlatırken bize özünü,
Billur gibi parlayan gözünü,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir Emirhan gördüm, Emirhan'dan ileri, şaşırdım ama beğendim,'BABA' çok dokunaklı olmuş,çalışmalarını burdan takip edeceğim.Başarılarının devamını dilerim.
basiniz sag olsun o aciyi tadanlar bilir. Acimi tazeledi yüregine saglik
Unutulmayanları, unutulmayacak olanları unutmak mümkün değil ki..Bazen dalıp geç hatırlasak da..
Tebrik ediyorum
'Anlatırken bize özünü,
Billur gibi parlayan gözünü,
“her şey olma! adam ol” sözünü,
Nasıl unuturum…Baba…. '
Unutulmaz bence de...Güzel şiirinizin yansıttığı özlemi ve sevgiyi derinden his ettim. Babanıza rahmet diliyorum.
Babam evet ya belkide çağdaş düzende unutulan babalara selam olsun...
tebrikler
Kerem Kayar
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta