İlk göz ağrım dediğini,
Yay gibi kızılcık sopanı,
Sarhoşken çenemdeki yumruğunu,
Nasıl unuturum…Baba….
Anlatırken bize özünü,
Billur gibi parlayan gözünü,
“her şey olma! adam ol” sözünü,
Nasıl unuturum…Baba….
ufukta kalan dokunuşlarını,
Yüzünün süsü palabıyıklarını,
takma dişlerinin enseme batışını,
Nasıl unuturum…Baba….
Nasıl unuturum, Nasıl unuturum…
Musalla taşındaki güleç yüzünü,
Nasıl unuturum…Baba….
Kayıt Tarihi : 17.10.2005 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ediyorum
Billur gibi parlayan gözünü,
“her şey olma! adam ol” sözünü,
Nasıl unuturum…Baba…. '
Unutulmaz bence de...Güzel şiirinizin yansıttığı özlemi ve sevgiyi derinden his ettim. Babanıza rahmet diliyorum.
tebrikler
Kerem Kayar
TÜM YORUMLAR (5)