Babam Şiiri - Yaşar Yaramış

Babam

Yirmi altı eylül
Bin dokuz yüz doksan beş
Günlerden Salı.
Gökyüzü kara bulutlarla dolu
Göz gözü görmüyor.
Gökler gürlüyor, şimşekler çakıyor
Sanki kıyametler kopuyor.
Bir yandan yağmur,
Bir yandan , fırtına
Bir yandan da dolu
Sular geçit vermiyor
Kapatmış yolu.

Derken bir kara haber geldi.
Dediler Yaşar baban öldü.
Bir anda gözüm karardı
Başım döndü.
Dünya üstüme çöktü.
Sanki bütün ışıklar söndü.
Hemen kendimi toparladım
Ölenle ölünmez,
Doğumda, ölümde bizler için
Bu takdir i ilahi dedim
Tevekkül ettim , kendime geldim.

Babam sen gittiğin günden beri
Kaldım bir etle bir deri.
Herkesin babaları yuvasına döndü
Sen ise hala dönmedin.
Hasretin çok acı be babam
Yıkıldı evim , obam.
Sen evimizin direği
Hiç boş vakit geçirmez
Hep çalışır işlerdi bileği.
Gözleri deniz mavisiydi
Vücudu çok sağlam ,kaviydi.
Güleç yüzlü,açık sözlü
Çocukla çocuk, adamla adam
Hayat doluydu, harbi mert adamdı
Benim babam.
Namerde boyun eğmez
Kahpeyi, kalleşi gözünden tanır
Asla oyuna gelmezdi.
İnsanın hasıydı babam.

Bir zehire kurban gitti.
Yetmişinde çalışırken ömrü bitti.
Sanki bir an da kayboldu, yitti.
Buradan ta ötelere gitti.
Bir daha da geri dönmedi
Seni çok özledik be babam.
Hani seni göz yaşları içinde
Kara toprağa verdiğimiz
O günün akşamı
Seni rüyamda görmüş,
Sana sevinçle koşarak, sımsıkı sarılmış
O kadar haz almış, o kadar
Mutlu olmuştum ki anlatamam.
Gerçekte seni sıkıp, sarsaydım
Belki bu hazzı alamazdım.

Öldüğün gün naaşının başında
Sana bir söz vermiştim.
Her gün, kıldığım
Her Beş vakit namazın ardından
Sana dualar ediyorum.
Rabb imden günah ve kusurlarını
Bağışlayıp, Cennetine koymasını
Niyaz ediyorum.
Bir, bizi yaratan Yüce Allah’ımı
Bir de bizleri besleyip büyüten
Bugünlere gelmemizi sağlayan
Siz ana , babalarımızı
Asla unutmayız, unutmacağız.
Sizleri özlemle anıyoruz.
Biz de burada ebedi kalıcı değiliz
Elbet bir gün, vaktimiz dolunca
Sizlerin yanına biz de geleceğiz.
Hakkını helal et babam
Seni çok seviyoruz...
19.06.2017 / Antalya