Babam Şiiri - Ensar Sancaktaroğlu

Seni yılda birgün hatırlayan değilim,
Nasıl yetiştirdin ise bıraktığın yerdeyim,
1984 yılı Aralık ayı idi gittiğin,
Kara kış soğuk ama, ölümün  dahada soğuktu bildiğim.

Ölüm nedir bilmeyecek kadar küçük üç kuzu,
Sanki hayatın tüm yükü sırtıma yüklenmiş gibi,
Ev tarumar, sel olmuş göz yaşı,
Sensin bana örnek  hayatımın mihenk taşı.

Eli böğründe üç küçük yavru
Birde Ana var, gözleri yaş dolu,
Bitti hayat, sanki yüreğim oyuldu,
O an bana her yer kara kış soğuğuydu.

Çileli büyüdün güzel  yaşamak ve yaşatmak  için,
Anlatılır çocuk yaşta gurbete gidişin,
Hiç unutmam bana bakıp gizlice ağlayışın,
Yüce Peygamber olsun sana yoldaşın.

Babam gittiğin o soğuk aralıkta,
Ben henüz çocuk denen  yaşta.
Bir Ana üç gardaş,
İşte o gün başladı hayatla savaş.

Ne güzel isimler  vermişsin
Ensar, Nagehan, Habil
İslam üzere yürüsünler  demişsin
Elhadulillah isteğin düşüncedeyiz sende  bunu böyle bil

Ya Rab,  biliriz giden gelmez
Senin affın merhametin bitmez,
Sen yanına aldıklarına rahmet yaşayanlarına merhamet eyle
Dualarımızı  kabul günahları effeyle.
 
TÜM BABALARA ITHAFEN ÖLENLERE RAHMET SAĞOLANLARA SIHHAT MUTLULUK HERŞEY GÖNLÜNÜZCE  OLSUN