Babam Şiiri - Özgür Çoban

Defterden kaçının borcunu sildi,
Gözyaşını asla silmedi babam!
Yakınları onu bir düşman bildi,
Husumet ne demek bilmedi babam!

Sanma bayram gördü sultanlık tattı,
Çocukken dağlarda hep koyun güttü,
Bir ortaklık bir de çobanlık etti,
Hayatı boyunca gülmedi babam!

Çileyle yoğruldu şu genç yaşında,
Bir siyah tel dahi yoktur başında,
Alacaklıları görür düşünde,
Rahat bir uykuya dalmadı babam!

Ellere güvenip yollara düştü.
Paralar batınca dillere düştü.
Vadileri geçip dağları aştı.
Gurbetten aylardır gelmedi babam!

Ne sarhoşluk bilir ne kumarbazlık…
Mahir olduğu dal yalnız kurnazlık…
Bir elmalık aldı bir de kirazlık…
Ortadan ikiye bölmedi babam!

Ne acılar çekti, baharda soldu;
Eskiden kuzuydu, şimdi kurt oldu;
Sanmayın ağzında sağlam diş kaldı;
Yaşıyor çok şükür ölmedi babam!