Bir babam vardı benim, ışıl ışıl gözleri,
Asil duruşlu, mağrur; gülüşü mavi mavi,
Baba gibi babaydın, hep duyduk sana saygı.
Sevgini hep hissettim, kahramanımdın babam.
“Satarım gerekirse sırtımdan ceketimi.
Taş taşırım, yine de okuturum sizleri.”
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Başınız sağolsun Nermin hanım, Allah cennette kavuştursun...
Bir bayan için baba sevgisi çok önemli, babadan gelen o derin korku ve babanın eksikliği...
Şiirde babanıza, babanızın sevgisine ve onun geride bıraktığı o derin boşluğu çok iyi ifade etmişsiniz. Şiiriniz bu yönüyle edebiyatın sınırlarını aşıp gitmiş, olması gereken de bu zaten.
'Edebiyat olsun' diye yazılan şiirler, romanlar, öyküler... 1-2 kere okunur ve ışıkları söner. Edebiyatın sınırlarını aşabilenler ise 1 kez bile okunsa insanın yüreğine dokunur.
Şiirinizi bu nedenle çok beğendim!
Yüreğinize sağlık...
Allah Rahmet eylesin mekanı cennet olsun gözyaşları içinde okudum şiir asaletli
gerçek olmalı böyle yüreğinize sağlık saygılar efendim şair'em tam puan
babanın varlığında kıymetini bilmeyen
yokluğunda varlığını çok arar ama gidenler dönmez
evlat çok ararsın o günleri gidenler dönmüyor geri
ah varlığımda bilseydin bilseydin kıymetimi
evlat dünyanın malına kanma sana'da kalacak
sanma sakın kimseden ah alma sonra çok pişman olursun
evlat gözün doysun gözün doysun sende fani bir kulsun muhtaçlara faydan olsun sen gidersen namın kalsın
Her zaman varsın babam seni unutmam
Hayalin var karşımda asla bırakmam,
Babam sen gönlündesin hiç çıkaramam
Her anımda yaşarsın benimle BABAM
Değerli Dost şair babalar asla unutulmaz yok olmazlar bedendeki gibi hep canda ruhta kalırlar kutlarım güzel yüreğinizi şiirinizi
Babam; Hayatım
Güvenle sırtımı dayadığım
Yüce varlığım sonsuz neşemdi
Gölgesine yaslandığım
Soy ağacım huzur şemsiyemdi. İ.Germenliler
Sevgi ve özlem tüten dizelere inci taneleri serptim, dost eliyle.
Tebrikler sevgili Seyratlı. Sevgilerimle.
Ne tatlıydı sohbetin, ilgiyle dinletirdin
Yüzümüz gülsün diye şakalarla süslerdin.
Şimdi çok özlüyorum, bizi öksüz bıraktın,
Bir yanım yarım kaldı, şefkati derin babam.
Sarılınca boynuna, uçardım kuşlar gibi
Ondan kabul etmedim belki yaşlandığını
Hele ölüm babam ölüm, sana hiç yakışmadı
Babalar ölür mü hiç? Bak, yanımdasın babam.
1 Nisan şakasıyla aramızdan ayrıldın.
Gülemedik ama biz, içimizi sızlattın.
Nurlar içinde uyu, mekanın cennet olsun.
Dualarım seninle, yüreğimdesin babam..............//
Bu duygu yüklü hüzünlü şiiriniz beni de alıp götürdü o analı babalı,baba evimize.Düşünüyorum da şu an ben de iki erkek evladı olup,Avrupa'nın göbeğinde yaşayan sıradan bir babayım.İmkanlar maddi yönden kıyaslanamıyacak kadar benim lehimde olmasına rağmen iki çocuğu istediğim gibi yetiştiremedim.Ama o sekiz tane çocuğunu bir memur maaşıyla okuttu,ellerimize mesleklerimizi almamıza vesile oldu..Tıpkı sizin şiiriniz de anlattığınız rahmetli babanızın fedakarlıkları gibi ..Acaba diyorum kendi kendime; zaman eskidikce herşey de olduğu gibi babalık sorumluluğunda da,şevkatinde de azalma olup,erkekler de egoizm dahamı belirgenlişiyor ve bu çarpık düzende zaman ve ekonomik açıdan cimrilik yapıp, hep önceliği hep kendimize mi tanıyoruz..!
Tabi ki bu düşüncelerim bütün babaları kapsamıyor,benim eleştiri alanıma girenler sokak tabiriyle "şam babaları"..! Öğretmenim şiirinizi okurken hem hüzünlendim,hem de kendi babalığımı,kendimce eleştirdim..Keşkelerim hayli fazlaydı..Yalnış yapmadan daha iyilerini yapabilmek adına..Ama ne yazık ki geriye dönüş yok..!Değerli babalarımıza Yüce Allah'tan rahmet dilerken,bu duygu yüklü hüzünlü güzel şiirinizi ve değerli şahsınızı candan kutluyorum.Öğretmenim "O Benim Babam" adlı şiirimin son dizelerinden bir bölümle de,kabul buyurursanız şiirinize eşlik etmek istedim.Teşekkür ederim..
.
.......................
...........
Koşar alırdım hemen,
Elindeki eşyaları.
Yüzüne bakardım büyük bir telaşla.
Eğer yüzünde bir tebessüm varsa,
Gözlerinin içi ışıldıyorsa,
Nede güzel geçerdi öyle akşamlar...
Hep beraber,yemeğimizi yedikten sonra.
Biz ikimz,geçer otururduk,balkona.
Bir taraftan çaylarımızı yudumlar,
Baba,oğul tavla oynardık,iddiasına...
Zarım iyi gelsede,
Yanlış oynardım,yenilirdim.
Onun yüzü gülsün,mutlu olsun diye...
Bense,ışıldayan gözlerinin içinde
Çocuklar gibi sevinirdim.
İçimdende...
"Iyiki,bu adam"BENİM BABAM" derdim...! !"
Selam ve saygılarımla
Maalesef çektiğimiz acılar sevdiklerimizi geri getirmiyor :(( Taktir - i ilahi, mekanı cennet olsun efendim.
Erkek çocuk için baba kaybetmenin acısı farklı olur; ama sizinki de farklıymış.
Babalar anneler..kıymetlerini sonradan anladıkalrımız..
ne kadar çaresiziz ölüm karşısında... en sevdiklerimizi bizden alıp giderken geriye ne büyük bir keder bırakıyor..hangi acı tarif edebilir ki babanın yokluğunu... ölümsüz sevgisi ve bir o kadar ölümsüz acısı...
mekanı cennet olsun babanızın.. Sabırlar diliyorum...
Gerçek olunca şiir başka söze gerek olmuyor...
Sonsuz kutluyorum..
Sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 39 tane yorum bulunmakta