Yıllar geçtikçe özlemin artıyor
Ne kadar özledim seni bir bilsen
Nasıl tütüyorsun burnumda
Yokluğun şimdi daha çok sızlatıyor
Yutkunamıyorum seni andıkça
Hatta nefes bile alamıyorum
Ne çok isterim seni tekrar görmeyi
Mümkünü olsaydı o eski günlere dönmeyi
Beraber yaşasaydık seninle yaşamadıklarımızı
Sadece rüyamda değil yanımda görebilseydim
Babacığım, keşke sen daha çok yaşayabilseydin
Ardında umutsuz bir nefes bıraktın
Seni unutmak ne mümkün baba
İnsan kaybedince değerini daha iyi anlıyor
Onsuz insanın bir yanı tutmuyor
Ne arayanı nede soranı olmuyor
Hala da hiç inanamıyorum öldüğüne
Bazı zaman karşımdasın gibi görüyorum
Hele o "babalar günü" var ya babacığım
İşte o gün sen yoksun ya çok kahroluyorum
16 Haziran 2013
Pazar
Kayıt Tarihi : 23.3.2017 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
26 Eylül 1995 Salı günü vefat eden Salih babamın anısına yazdığım bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!