Babam Şiiri - Şevket Çorbacıoğlu

Baba iken,

anne, arkadaş ve kardeş oldun

Sevgi olarak gönüllere doldun.

Sen benim babam oldun

Öğretmen, doktor, mühendis, hukukçu

yazar-çizer, memur, ressam oldun

Ve de işçi oldun,

Sen benim babam oldun.

Düşüncenle, fiziğinle emek oldun.

Çalıştın yoruldun,

Eve ekmek oldun.

Sen benim babam oldun.

Öfke oldun,

Sel olup bendini aştın.

Sevgi oldun gönüllerde taştın.

Sen benim babam oldun.

Aç yattın ses etmedin.

Tok yatırdın söz ettirmedin.

Doyurdun, aç-açık dedirtmedin.

Sen benim babam oldun.

Göz oldun, kulak oldun.

Yürek oldun, sevgi doldun.

Yüreksizlere sevgisizlere ders oldun

Sen benim babam oldun

Öğretmen oldun, okuttun.

Sanatçı oldun tezgahında aşk dokuttun.

Sanata tükürene tokat oldun

Sen benim babam oldun

Bahar oldun, yaz oldun

Sonbahar, kış oldun,

hep sıcak oldun

Sen benim babam oldun

Yıldırımda, sağnakta,

Fırtınada, heyelanda

Hep korudun, mutlu oldun

Sen benim babam oldun

Yalana,

yalancılara ateş oldun,

dürüstlere örnek oldun,

sen benim babam oldun

Aşk oldun,

sevda oldun.

Hasta iken derman oldun.

Sen benim babam oldun

Gurbet içinde acı,

hayatın ilacı,

evin baş tacı

Sen bana baba oldun

Yaşamın kiracısı, yüreğimin acısı babam

Baba oldum

gerçeği gördüm ve

yaşadıklarınızı gözlemledim

Seni ve Annemi özledim(Şevket Çorbacıoğlu)