Sana baba dediğimi hatırlayabilseydim,
Bana "oğlum" dediğini ah bir duyabilseydim.
İnşallah sağ döner derlermiş savaşa gidene,
Yaralı dönebilmişsin son nefeste, yok çare.
Ecel gelmiş, almış seni benden küçük yaşımda,
Çocukluğu yaşamadım, gezemedim kolunda.
Hazan mevsimleri gibi rüzgarlara savruldum,
Ömür boyu ben senin, hep hasretinle yaşadım.
Tükendiğimde babamın beni sırtladığını,
Zorlanınca arkamdan başımı okşadığını.
Buzlu camın arkasından desteğini hissettim,
Baba, hayalin de olsa ruh halini keşfettim.
Nur içinde yat baba, sana saygı duyuyorum,
Senin manevi gücün sayesinde yaşıyorum.
Ne kadar sevdiğimi anlatmak isterdim sana,
Hep benim arkamda olduğunu hissettim baba.
Kayıt Tarihi : 2.9.2016 17:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hidayet Abacıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/02/babam-693.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!