Taşımaktan aş ve destilerce suyumuzu
Vakit kalmaz
Uzanamaz
İdi yanımızda şimdiki gibi
Boylu boyunca.
İlk defa gördüm tabanlarını
Hafiften morarmış.
Doğrusu çoktan gerekirdi
Ancak; şimdi öpesim geldi
Nur yüzü gülümsüyor gene
Birşeyler söylemek istercesine.
'Hayatın yokuşu, kışın soğuğu
Morartır elbet bıkıp usanmadan,
Taşımasına katlandığım yükünüz
Ne getirdim diye elime bakardınız siz
Ondandır ki tabanlarımın morardığını
Göremezdiniz'...
Kayıt Tarihi : 5.9.2005 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!