Babam Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Bugün haftanın sekizinci günü, zaman tarih sonrası.
Babam ve bana özel düzenlenmiş bir misafir sofrası.
Hasbihalimizde geçmiş var, türlü olaylar bolluğunda
Ölçülecek bir durum yok, sorgu sual hak kolluğunda…
Niçinler, nasıllar bana göre varsa ve zaman da darsa;
Neticeyi yakalamak, hakkı savunmak bir o kadar zorsa…
Neden gittin diye soramam biri korunmaya muhtaç
Geçemem bir şey yapmadan acı iki büklüm, ihtiyaç…
Sarpa sardı dünya, insanlar tarumar, cibilliyet sersefil
Lütfen yardım edin demenin bedelini okşar bir serseri.
Devir senin devrin değil Babam, bu rezaleti sen görmedin!
Bu asrı başından sonuna dantel gibi işleyip emekle örmedin.
Acıyı narkozladılar, hissiyatı dumanlaştırıp harmanladılar,
Şefkat gizli eller tarafından lanetlendi sanki fermanladılar.

Yıkıldı surları tarihin, destan olan hakkı savunan külliyesi
Sarsıldı Babam bıraktığınız gibi değil Atatürk’ün Türkiyesi!

Hani sana sarılıversem kuvvetlice, sıkıversem güçlüce azmimi
İrkilsem ta içime kadar titreyerek, sancılardan kurtulacak gibi.
Silkinsem hücrelerimle, uyuşmuş duygularımdan arınmak için
Haykırsam hakkı, Hak’ka giden yol bilip hak ile barınmak için.
Dünyayı elimde tutarken dünyadan vazgecebilmeyi becermeyi
Nasip etsin Allah’ım hakkı savunmayı, şerri bilip yere geçirmeyi.
Azmin afakı kara bulutlarla kaplı, göz bakmaya korkak, el titrek
Sağanak eli kulağında, sarsacak devri bir devrin üstüne geçirecek.
Duygular hercümerc, gönüller buruk, insanlar hak davada istemsiz
Çare çaresizliğe sinmiş, melek çıkmış şeytan inmiş, iyilik sitemsiz.
Sarsılsın artık duygular, düğümler kopsun inceldiği yerden
Hakkı savunacak eller, yürekler bekleniyor her bir neferden.
Var mıdır istemeye hakikati, kaldırıldığı kuytu köşesinden indirmeye
Ruhları patlatırcasına sıkan gerçeği yüzlerine savurarak getirmeye…

Var mıdır demeye hakkım, bize hak olacak makberi kim kazsın
Babam! bizi hesaba bekleyen Allah’ımız ecrimizi güzel yazsın.