Ne zaman sıkılsam gider bir mezar taşına
Orada oturur eski günlere dalarım.
Çok sevdiğim biri vardı orada
Adı babamdı...
Bir tek o severdi beni içten
Küçükken hep yolunu gözlerdim
Pencereden bakardım
Köyün güneyine düşerdi evimiz
Yoldan geçen araba durduğunda
Babam geldi derdim koşardım...
Ben o günleri özledim baba
Çocukluğumu bana aldığın oyuncaklarımı
özledim...
Büyümeseydim böyle üzülmeyecektim..
Sevda acıtıyordu yüreğimi..
eline oyuncak verildi mi susulmuyor çünkü büyümüştüm
avutmuyor baba..
Ben o günleri çok özledim...
Çocukluğumu ve seni...
Kayıt Tarihi : 22.7.2015 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!