Babam Şiiri - Kemal Berk

Çınarın gövdesi geniş oluyor
Kollarını her bir yana salıyor
Yaprakları büyük gölge yapıyor
Babaya benzer kol kanat geriyor

Manevi destek dik tutar atayı
Atamda defeder türlü belayı
Onlar varken etmem gamı tasayı
Uzanır her yere kolu kanadı

Gündüzü gece olunca, nasıl uyusun
Pusuya yatıyor huyu kurusun
Tehlike anında kartal duruşun
Uykusuz gecelerde nöbet tutuşun

Derdin çok olsa da salla geriye
Bir kalemde satın, duran herife
Söylenmez bir kez niye verdin diye
Dağ gibi baban varsa üzüntün niye

İpsiz kuyulara ipleri salan
İyi, kötü her an yanında olan
Bakışıyla seni rotaya sokan
Babadır her yere yürekten koşan

Bir ömürü sıkıntıyla geçiren
Yeme içme gezmeyi de bilmezken
Evladını okşayıp da severken
Gözleri parlar, adam gibi bakarken

Şu dünyada atasıyla yaşayan
Cenneti orda burada arayan
Alsan anahtarı ana babadan
Kemale ererse anlar o zaman