Babam Şiiri - Cafer İslah

Daha doğarken doğmuş acılara,
Acılar hamuru mayası olmuş.
Öyle pişirmiş ki hayat onu,
Zerre kadar ham bir yeri kalmamış.

Yürümüş yalın ayakla hayata,
Hayata bir an olsun darılmamış, küsmemiş.
Tutunmuş anne eli diye başka ellere,
Oysa anne eli nedir hiç tanımamış.

Çaresizliklerini hep çare etmiş,
Aldırmamış onu yıkan yokluğa.
Azimle çalışmış ayakta kalmış,
Hiçbir zaman özenmemiş bolluğa.

Dürüstlükten bir an olsun ödün vermemiş,
Yalan söylememiş,haram yememiş.
Aldırmamış kim ne demiş söylemiş,
Yalnızca önüne işine bakmış.

On bir fidan vermiş,dal dal büyütmüş,
Bir bakışını hepisine yetirmiş.
Kardeşlerine de kol kanat germiş,
Bir gün olsun hiç bencillik etmemiş.

Dağ gibi dayanaktın sen bize babam,
Gölgende yaşadı her zaman anam.
Hatırına,hatırana ben kurban olam,
İnşallah layık bir vekilin olurum,
Hakkını helal et sen bize babam.

Hey! Koca Adam…
Hey! Benim Babam..
Adıyla Şanıyla,
Hey! Miskin Hasan
Mekanın Cennet olsun, sen rahat uyu,
Bize emanetindir Miskin Fadıman.