Sırtımı verdiğim bir dağ gibiydin,
Başından dumanın gitmez mi babam.
İlk baharın yazın hayal mi senin.
Mevsim hep sonbahar hep güz mü babam.
Garibanlık tutmuş çocuk elini
Binbir çile bükmüş dimdik belini.
Hep yokuşa sarmış felek yolunu.
Senin yolun düze çıkmaz mı babam.
Ömrünün son demi bahar olsaydı.
Ne olurdu felek biraz gülseydi.
Çınar gibi gölgesini salsaydı.
Felek bize seni çok gördü babam.
Bu dert imtihan mı? lütuf mu? sana.
Keffaret mi? Hata günahlarına?
Hakkını helal et evlatlarına.
Hakkıyla hizmetin kılmadık babam!
Evladın Hisârî sana duâcı.
Mevlaya duâmdır dinsin bu acı.
Anam babam bizim başımız tâcı.
Bizleri bırakıp terketme Babam.
3/12/2014
Tuncer AkbabaKayıt Tarihi : 21.12.2014 08:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncer Akbaba](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/21/babam-627.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!