Sen bir seyyahın kalemi kağıdı
Sen olmazsa olmazım
Sana olan sevgimin ne adı konmuş
Ne de resmi yapılmış
Tarifsiz sana olan bağlılığım
Sen yürüyebilsem de çocukken,
Tuttuğum serçe parmağım.
Bir gün yaşlanıp saçlarım ağarıp dökülse de,
Hatta baba olsam da gölgesin aradığım.
Gençtim, cahildim
Deli gibi çağladım, şelalelerden aktım,
Dağları yarıp, kayaları yuvarladım.
Sen avucunda tuttun
Ne esir ettin ne boşluğa bıraktın.
Beni en sonunda ummanlara ulaştırdın.
Sen kubbenin son taşı,
Çölde bir yolcunun son aşı,
Sen, sen babam hayatımın demirbaşı.
Kayıt Tarihi : 19.9.2014 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!