Benim babam
Akşamları eve dönerken
Yeşil gözleri gökyüzünde güneş gibi parlardı
İçki kumar nedir bilmezdi
Bizim boğazımızdan haram lokma sokmazdı
Benim babam
Buz gibi havada buz tutan demir parmaklıklar ardında
Küçücük yüreğimi ısıtandı
Benim babam
Arkadaşlarıyla Reo lardan inerken kollarında zincir
Yüzü güleç adamdı
Benim babam
Görüş günlerinde çift camlarda dimdik dururdu
Karanlık gökyüzünde hilal gibi dururdu
Benim babam
Dinleyici günlerinde sanki dar ağacına gider gibi
Hoşça kal oğul anneme kadınım hoşça kal derdi
Benim babam
Aslan gibi adamdı
(eylülün kanayan denizinden 1980)
Taner ŞahinKayıt Tarihi : 31.8.2014 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!