Babam Şiiri - Şerife Çoban

Sevgi dolu bir bakardı,
Beni sever, hep okşardı.
Baba değil sanki candı,
Çok özledim babam seni.

Her zaman arkamızda,
Bize güven verirdi.
Onun sıcacık kalbi,
Herkeslere yeterdi.

Nerde bir çocuk görse,
Hemen sevindirirdi.
Yoksul, dul ve yetimi,
Ne çok da gözetirdi.

Kendi fakirdi ama,
Gönlü zengin babamın.
Nerde bir açlık görse,
Kendi yemez verirdi.

Keşke son bir kez sana,
Şöyle bir sarılsaydım.
Belki daha çok özler,
Belki hiç bırakmazdım.

Anarım seni her gün,
Anarım seni her gün,
Sevgili babacığım.
Mekanın cennet olsun,
Yattığın yer nur olsun.