“babam ağladığın da oldu güldüğün de
yokluğun daha büyük babalar gününde
yanında değildim ayakta öldüğünde
yaşıyor olsaydın bu babalar gününde
*
bir çınar gibi yaşadın güçlü ve emin
hiç karaya oturmadı aile gemin
zamanı değildi birden bire ölmenin
huzur içinde uyu babalar gününde
*
ne zorluklar yaşadın yetmiş dokuz yılda
pek çok köylü çocuğu eğittin okulda
şimdi bir yapraksın baş ucundaki dalda
gururla arıyorum babalar gününde
*
sen öğrettin burnumun dikine gitmeyi
ışık olup mum gibi eriyip bitmeyi
babam gibi olup oğlumu eğitmeyi
öğretmenim özledim babalar gününde
*
yıllardır toprak oldun bir çınar altında
yalnız değilsin gök kubbenin üst katında
daha sonra yanına annemi aldın da
öksüz ve yetimim bu babalar gününde
*
yaşıyor olsaydın kutlardım bu gününü
bu günün derdindeyim unutmadım dünü
söylemişlerdi çınar gibi öldüğünü
saygıyla anıyorum babalar gününde…” 16.06.2013
Kayıt Tarihi : 16.6.2013 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Eser](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/16/babam-575.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!