kimdim sen?
gülüşünü bana ödünç bırakıp,
uzak diyarlara giden...
ben baba dedim sana,
babam!
nurani yüzünü teslim ederken sonsuzluğa.
iki melek karşıladı seni omuzlarında.
Işığın evi senin de evindi artık.
o yüzden özlesek de seni,
biliyoruz huzurlusundur.
ve biliyoruz gözün arkada değildir.
çükü sen bir baba olarak da
insan olarak da üzerine düşen her şeyi yaptın.
Babacığım;
seni çok özlüyoruz…
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 14.5.2013 10:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)