Kırk iki yaşındayım, ilk defa babam elimi tutarak gezdik.
Kaydırakta kayan çocuklar gibi gönlüm şendi. Biraz da utangaç.
Hiçbir çocuk kalmasın benim gibi şen olsun babasıyla.
Ağzında şeker, cebinde paran olmazsa dahi çocuğum; elini tutsun baban.
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta