Sen gideli dünyadan kollarım fersiz kaldı,
Hiç kimse senin gibi güçlü değil be Baba.
Yüreğime sığmayan dertlerim yersiz kaldı,
Hiç kimse senin gibi içli değil be Baba.
Gelen bir fel savurdu giden bir fel savurdu,
Kırk senelik ekini hazan yeli kavurdu,
İki başlı kartalı sıska bir kuzgun vurdu,
Hiç kimse senin gibi öçlü değil be Baba.
Ne bir gün murad aldın nede menzile erdin,
Bir istedi fukara sen gönlünden bin verdin,
Ne vardı bir başına gittin toprağa girdin,
Hiç kimse senin gibi göçlü değil be Baba.
Babalığın ustası dayılıkta çıraktın,
Doğruluğun voltası eğrilikten ıraktın,
Ozanoğlu’nu niye gözü yaşlı bıraktın,
Hiç kimse senin gibi suçlu değil be Baba
04.02.2009
Ömer TemelKayıt Tarihi : 4.2.2009 22:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/04/babam-545.jpg)
Sevgili dost Anadolu aşıkları grubuna teşrifiniz bizi onurlandırır.Gönül dolusu selam ve sevgilerimle
Sevgili dost Anadolu aşıkları grubuna teşrifiniz bizi onurlandırır.Gönül dolusu selam ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (2)