Babam Şiiri - Muhterem Taş

Sen gidince yokluk gördüm, çok gördüm,
En azından düşlerime gel babam.
Sen gideli gözüm görmez, hep kördüm,
Acizane seni anar dil babam.

Sen gideli yüreğim yangın yeri,
Amaa gözlerimin silindi feri,
Adınla doldurdum bütün defteri,
Seni unutmadık bunu bil babam.

Yürek yanar, gönlüm yanar bir korda,
Mevsim bahar olsa da gönlüm karda,
Sen gideli yüreğim hayli zorda,
Görün bana rüyalarda gül babam.

Yıkıldı çınarım, kurudu yaprak,
İncitme babamı ey kara toprak,
Seni yazsam bile ben yaprak, yaprak,
Asla doymaz sana bu gönül babam.

Sana ne beyitler şiirler yazdım,
Her saniye seni gönlümde sezdim,
Bulur muyum diye diyarlar gezdim,
Bırakmadım aramadık il babam.

Kaç bayramdır öpemedim elini,
İşte buda büker benim belimi,
Yüreğim bulamaz tek emelini,
Bu bayramlar, bayram değil lal babam.

Muhterem'in yazar da bitiremez,
Seni anlatmaya dil yetiremez,
Gözler beni uykuya götüremez,
Seni yazmayan kırılsın, el babam.