Yılların yorgunluğu ile
Ak düşmüş olsa da saçlarına
Yaşamın bütün yükü
Ezmiş olsa da omuzlarını
Yüreğin yeter babam..
Hani derdin yabana küçükken
Evladın olunca anlarsın babalığı
İlk defa alınca kucağıma evladımı
Yüreğim burkuldu gözlerim doldu
Sözlerin yeter babam..
Çocukken düştüğümde
Sıcacık kollarınla kaplardın beni
Öpüp koklardın yanağımdan
Süzülen yaşlarla beni
Güvenin yeter babam…
Zaman akıp giderken
Yüreğime bıraktığın izler
Yaşamıma yön verirken
Babadan evlada, evlat baba olduğunda
Verilen öğütler yeter babam..
Sözüm,
Varken değerini bilmeyenlere
Yokken değerini vermeyenlere
Her zaman her yerde
Benimle olman yeter babam….
Kayıt Tarihi : 18.6.2012 01:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!