dünyaların en iyi babası benim babamdır
düşmandır düşüncelerimiz
dosttur ellerimiz
dünyada tek elini öptüğüm
babamdır
kırkını geçtin adam olmadın der
başım önümde dinlerim
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Babası alim adammış,şair olamasada adam gibi adam olmuş vesselam.Ruhu şadolsun.
Gayet açık ve net yazılan bir övgü şiiri.Her türlü mizahı içinde.severek ve beğenerek okudum. Üstadı saygı ile yad ediyor,Tanrıdan rahmet diliyorum.Saygılarımla.
Ne kadar azaldı direnci yerçekimi yasasına;
saçları dökülüyor, çenesi sarkıyor, ayağını
yerden kaldıramıyor.
Gücü kalmamış gövdesi iki büklüm, ancak
bastonuyla yürüyebiliyor -teslim tarihi
ertelenerek.
Önümde oturuyor, anlaşılmaz cümlelerinin
ortasında dalgın,
derisi birinin bir sandalyeye üstünkörü attığı
bir giysi gibi.
Babamla oturuyorum ve bir an için sanki
ölümümle oturuyorum,
bu tükenen insanın içindeki bir dostla;
ruha ruhun hakkı olanı
küllere de küllerin hakkını
vermeye başlamış birisi.
Agi Mishol
Ç. Cevat Çapan
Alimden cahil,cahilden alim doğabiliyor vesselam.
Cahilden şair olur mu ? olur tabi lakin İşte böyle olur.
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta