Babam Şiiri - Ayşegül Atalay

Yıllar,Aylar akıp geçiyor
Ellerinle diktiğin fidanlar bile yaşlandı artık
Çocuklar büyüdü,Acılar sorunlar arttı.
Sensiz hiçbir şey aynı değil.
Yokluğun her gün farklı yakıyor içimi
Alışamadım ki ben sensizliğe
İçimi kemiren binlerce keşkelerim var
Gitmeseydi yanımda kalsaydı diyorum
Başımı dizlerine koysam. Yavaşça saçlarımı okşasa
Ağırlaşan göz kapaklarımla yanağıma buse koysa
Uyusam Sonsuz huzur ve mutlulukla
Sarsan kollarınla beni, Korkmasam hiç bir şeyden
Haykırsam her keze gülen gözlerimle
İşte bu benim babam desem.
Kimse iyi gelmiyor artık bana
Kimse kokmuyor senin gibi
Yerin dolmuyor be BABAM