Babam Şiiri - Mustafa Burakci

Alo, Aloo,

Abla ben Müsamettin. Sakin ol. şu anda Babam hastanede

He,, Acilde yatiyor. He,, oğlum çocuklara haber ver gelsinler,, dedi.

Öylemi acildemi? Tamam Müsamettin. En kısa zamanda biletimi alıp

Frankfurt - Ankara ucuyorum.

Babam nasil dogru söyle Müsamettin?

Abla, gel işte. Nefes alıp vermesi ve konuşmalari biraz daha kötülendi....

Tamam kardeşim: Kadir, Çetin ve Filiz hemen geliyoruz.

O akşam saat 18:00 da THY. Istanbul aktarmalı bulabildik....

Gece saat 01:00 gibi Ankaraya indik. Sağolsunlar Ankaradan

hısımlarımız aldılar. Aksaraya 220 Km. daha yolumuz var. Kardeşlerimle beraber

arabaya bindik...Aman Allahım yollar bitmek bilmiyor. Babam Aksarayda acilde

bizleri bekliyor. Aslan Babam, bekle görüşürüz inşallah.

Babami daha 35 Gün önce Mustafayla (Beyim) beraber evlerine yerleştirip

Almanyaya dönmüştüm.

Sabaha karsı saat 04:00 gibi evimizin önüne vardik. Ortancıl kardeşim

Müsamettin bizleri karsıladi. Sarıldık hoş beş. Müsamettin, ben Babamı

göreceğim. Babam nasıl? Abla: Babam acilde yatıyor. dısarı biraz aydınlansn

gideriz.Hayır Müsamettin ben şimdi gidip görmek istiyorum.

Israrlarım karsısında Müsamettin madem cok istiyorsun gidelim Abla.

Aksaray Göğüs Hastanesinin Acil girisinden iceriye girdik. Sagolsun görevli

o saatde bize Babamı görmemize müsade etti.

Abla: Ortada yatan Babam. Büyük bir özlemle vardım yanına.

Müsamettin, müsamettin babam uyuyor. Baba...Baba...Babam hic ses

vermiyor. Ben geldim Babam...ben geldim...Ben Meryem Babaaa.....

Babacığım

Egildim öptüm yanaklarından. Allah rahmet eylesin, nur icinde yat Baba.

Makamin Cennet olsun. Herzaman sana fatihalar ve yasinler

göndereceğim. Söz Baba.