göklerimiz suskun baba
güneşimiz kayıp
gecelerimiz mehtapsız
bir başka dünyadan bakarken bize
yokluğun vuruyor
sahip olduğumuz her şey
senden bir hatıra
adını taşımak istedik her bayram
taşımak istedik ne yaptıysan
diktiğin her ağaç açtı
en sevdiğin meyveleri topladık
senin yüreğinde açan
gülüşün ve sesin
hiç kaybolmadı
sen bırakıp gideli
ah babacığım ! !
nasıl olmalıyız
hangi gülleri
dikmeliyiz
dört tarafı bahçe olan
evinin toprağına
hangi şarkıları türküleri
severdin
hangilerine kızardın
nerede bir ses
kulaklarımız işitir seni
ve orada görülür yüzün
hayalin canlanır
yeni bir başlangıç doğar senden
seninle yaşarız
tıpkı bırakıp gitmeden önce
neleri nasıl yapacağımızı öğretirken
bağırıp çağırıp kızarken
bile
senin soyundan geldik
gittikçe sana benziyor hallerimiz
baba..! !
bu sabah erken uyandım
sen oldum
çıkıp bahçede gezindim
ağaçların dallarını
fidanları
yeni dikilen gülleri inceledim
birkaç yeri belledim
tırmık ile aldım gazelleri
yığıp bir köşeye gübre için
yeniden hayat versin diye
serip seccademi
sabah ezanlarıyla
gün doğumuna kadar uyanık kaldım
ah babacığım! !
seninle uyanmak ne güzeldi
ne güzeldi hatırlamak seni …
Mustafa kaya
10.02.2007 / Üsküdar
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 10.2.2007 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güneşimiz kayıp
gecelerimiz mehtapsız
bir başka dünyadan bakarken bize
yokluğun vuruyor
sahip olduğumuz her şey
senden bir hatıra..._her okuru derinden etkileyecek kadar güzel Baba,niza olan eseriniz...kutlarim saygilar
seninle uyanmak ne güzeldi
ne güzeldi hatırlamak seni …
Güzel olmaz mı hatırlamak... Yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (3)