Muhtaç etmedi kimseye evimizi
Fedakarca büyüttü her birimizi
Göremedi ne yazık mürvetimizi
Silinemez bende ki yaşayan izi
Yeri doldurulmaz gönlümün bağında
Elimden geleni yaptık sağlığında
Çok acılar çekti hasta yatağında
Göçüp gitti en güzel yaşam çağında
Her ne kadar bilsem onun kıymetini
Baba olunca anladım değerini
Genç yaşında yaşadı ecelini
Bilirim hiçbir şey doldurmaz yerini
Hani derlerki adam gibi adamdı
Dürüst namuslu ehli kamil insandı
Bilmelisiniz ki o benim babamdı
Abdal Divane tüm babaları andı
Kayıt Tarihi : 19.6.2016 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
babalar günü için yazdım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!