Sen gelirdin babam
Çalınmaz kapımıza
Elinde poşetler
Belinde yükle
Muhtaç etmezdin.
Bizi kimseye
Simalarımızdaydı gülücükler
Aşımız azdı lakin
Huzurumuz ziyadeydi
En çok kapalı çarşıyı gezdiğimiz
Günü özledim
On yedi yaşındaydım.
Hayatın başındaydım.
Tutuyordu ellerin, ellerimi
İstanbul soğuk,
Ben üşüyordum.
Ufacıktım.
Adana treni
Acıktım
Akşam yemeği
Ton balığı konsevesi
Yedirtmiştin unutmuyorum
Bir film şeridi gibi
Geçti, gitti zaman
Ah dahi etmeden
Bıraktı kederi yüreğime
Şimdi hepimiz yalnız
Tutmuyor elin elimi artık
Buz kesildi nefesim
Sende gittin
Parça parça
Parçalandık
Ak oldu saçların
Düştü içime hıçkırıklar
Ağardı yaşlarım.
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 11:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
28.02.2009 02:30 Ürdün&Amman
![Ayşe Betül Acarlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/01/babam-442.jpg)
Güzeldi
Tebrikler
içtem geldiği gibi akmış kalemden...
saygılaırmla kutluyorum...
Parça parça
Parçalandık
Ak oldu saçların
Düştü içime hıçkırıklar
Ağardı yaşlarım.
Allah yardımcınız olsun inanın bu duyguları yaşamadan yazdığınızı hiç sanmıyorum şiirlerinizin müptelası oldum.Çok özgün bir kaleminiz var kendi sesinde ve renginde.Bunu başarabildiğiniz için şanslısınız.Tebrik ediyorum.Başarılarınızın devamını diliyorum.Yüksek Mühendis Selim Kalenderoğlu
TÜM YORUMLAR (5)