Babam Şiiri - Dede Efendi

Kaşlar çatık şakaklar titrek ama içinde yufka yürek
Akıl rehberiydi kimseyi incitmezdi isteyerek bilerek
İkinci harbi umumide Devlet demir yollarında askeri memur
Anadolu’muzun çoğu kazalarını dolaşmışız bir, bir
Çamlıbel istasyonunda kışın ayılar, kurtlar, inermiş
Ablam kucağında, annem koyundan süt sağarmış
Anadolu’nun kahrını öz evlatları çekti
Değil mi ki uğruna bir nesil ölecekti
Babam iki tek atardı akşamları arkadaş olursa dengi dengine
Muhabbeti severdi yöre ağzından olursa hele değme keyfine
Bir süre hocalık yaptı demiryolu kurslarında ders verdi
Bilmediğini öğrenmeyi bildiğini öğretmeyi severdi
Biz onu çok sevmişiz yokluğunda fark ettik
Bir kız üç oğlan ölümünde kahrettik
Trenden ekmek yedi trenden sonu geldi
Fener yolunda bir tren kazasında can verdi
Düşmekle sakıt olmaz değerinden cevherin
Asude bir semtinde bekliyordur cennetin

Sakıt: Düşmüş,hükmü kalmamış,önemini yitirmiş