Her gün seni düşündüğümde
İçimde kasırgalar oluşuyor
Fırtınalar kopuyor
Paramparça oluyorum
Tükeniyorum bitiyorum
Yokluğuna katlanmak
Zor geliyor babam
Her an özlemini çekiyorum
Her gün yokluğunu hissediyorum
Sevginden mahrum kalmışım
Sensizliğe dayanmak
Zor geliyor babam
Daha iki yaşındaydım
Beni yetim bıraktın
Hep seni özledim
Hep seni istedim
Kimseye baba diyemedim
Üvey baba oldu ama
Hele ona hiç baba diyemedim
Yerini kimse dolduramaz babam
Her bayram geldiğinde
Boynum bükülüyor hala
Ben bayramları hiç sevmiyorum
Her bayramda ağlarım
Çünkü ellerini öpemiyorum
Hep bu özlemle yaşıyorum babam
Zeynoma, gözümün nuruna
İyi bak söylemişsin anama
Ölürken beni istemişsin kucağına
Ruhunu teslim etmişsin öptükten sonra
Büyüdükçe boğuldum çektiğim acılara
Her acıya katlandım da
Bir tek senin yokluğuna katlanamıyorum babam
Yaşasaydın da yanımda olsaydın
Çektiğim acıların hesabını sorsaydın
Keşke bende seninle girseydim mezara babam
Zeynep Eroğlu 10 10 2009
Kayıt Tarihi : 10.10.2009 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)