Babam Şiiri - Mehmet Demirkapı

Boyu benden uzun
Alnı benim gibi açık
Ama geri tarardı hep saçını
Hızlı ve dik yürürdü,
Sert basardı yere
Bakışı da sertti;
Gönlü… Gönlü çok yumuşak
Eve geldiğinde
Hemen üstünü değiştirirdi,
Pijamalarını değil
Ev elbisesini giyerdi.
Çok titiz ve temizdi.
Kızardı bana hep
Onun gibi titiz, temiz değilim diye
Bir kere; atletle görmüştüm onu
Göğsünde pek fazla kılı yoktu
Teni bembeyazdı…
Onu karakaşlı, kara bıyıklı hatırlarım
Meğer boyarmış..
Arka cebinde hep bir filesi vardı
Eve gelirken bir şeyler alır,
İçine koyardı.
Taşırken torbaları
Ben ayağımı vururdum;
O ise yine dik yürür
Torbaları ayaklarının
Bir karış önünde tutardı.
Onunla en uzun yaşayan
Belki bendim;
Ama en az hatırlayan da,
Benim…
Babam deyip
Sarılmışımdır belki
Hatırlamıyorum…
Ama onu çook SEVİYORUM.
Babalar günün babam;
Kutlu olsun

Mustafa DEMİRKAPI
22.06.2009
İZMİR