Sekiz tane çocuğuyla,
Dokuz güzel geliniyle,
Otuz dokuz torunuyla,
Yeşil gözlü hatunuyla
Dağ gibidir benim babam…
Yıllarca çalışıp didindi
Kazandıkça hep sevindi
Muhtaç etmedi kimseye
Çok değer verdi anneye
Şefkatlidir benim babam…
Yaş yetmiş yediye dayandı
Zaman değişti bunaldı
Yoruldu eve kapandı
Benden buraya kadar dedi
Bitkin düştü benim babam…
Hasta yatağında bile
Annemizi hiç üzmezdi
Bizi bir gün görmeyince
Gözüne uyku girmezdi
Ah babam, canım babam…
Yetim kalmış küçük yaştan,
Fakirdir zaten doğuştan,
Şansı olmamış ilk baştan,
Ne hanımdan ne gardaştan
Vah babam, öksüz babam…
Elleri nasır bağlamış
Çalışmış hiç yorulmamış
Hep mutluluğu aramış
Yoksulluktan çok ağlamış
Oyy babam, canım babam…
Bildiğinden asla şaşmaz
Yan gözle kimseye bakmaz
Çok temiz giyinir her zaman
Kimseye papuç bırakmaz
Ah babam, aslan babam…
Demir gibi bilekleri
Kayboldu hep emekleri
Tek tek koptu sevdikleri
Kabul etti gerçekleri
Yıkılmadı aslan babam…
Kayıt Tarihi : 15.8.2009 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
15.08.2009
Sizi yürekten kutluyorum babanıza bu güzel eseri yazdığınız için.
Teşekkürler, tabrikler. Ant+10
TÜM YORUMLAR (1)