Küçücük vedalarda gözleri dolan,
Özlem türkülerinde derinlere dalan,
Çocukları uğruna dünyaları yakan,
Odur işte! Benim babam…
El vurmadan yürek yakan,
Masum bakışlarıyla sevgi satan,
Başımız ağrısa evini satan,
Odur işte! Benim babam…
Hasret içinde hasret yatan,
Bölünmüş evini kale yapan,
Her gün evladının rüyasına dalan,
Odur işte! Benim babam…
Kazancını gönderip aç duran,
Her şeyi feda edip, geleceğimizi kuran,
Canımızın üstüne can katan
Budur işte, adam gibi adam.
Bu adam; benim babam….
Ender PehlivanKayıt Tarihi : 28.2.2010 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)