Babam
Bu gün babalar günü,
Gözerim daldı gitti yıllar öncesine,
Babam yine aklıma,
Aklımda hala yıllar öncesi…
Babamla olan geçmişim,
Götürdü hayalim beni,
o babamın yaşadığı günlerime….
Babacığım yaşlıydı,
Saçsız başı nasır tutmuş elleri vardı onun,
meşhurdu ince sardığı tütünü….
Onun gibisi yoktu ince saran tütünü….
Ha dur,dur kenger kahvesi de meşhurdu birde,
Kavını, çakmak taşıyla tutuşturarak yakardı,
Babam, sigara içeceğinde….
İncecik sardığı tütününü,
Tüttüre,tüttüre içerdi babam.
Nasıl da kokardı…
O sigara yakarken yaktığı kavın kokusu,
Vurdu mu demiri babam, çakmak taşına….
Tutuşurdu o incecik kavı….
Burcu, burcu yayılırdı kokusu ortalığa….
Şimdi koklar gibi oluyorum onu…
O yanan kavın,
güzel hoş kokusunu…..
Haa…
bir de dalgın, dalgın bakışları vardı babamın…
O geldi şimdi de aklıma…
Nedense bilmem babam,
hep düşünceli olurdu, dalar giderdi gözleri boşluğa….
Çoğu kez pencerenin önünde otururdu
Elinde tütünden sigara içerken….
Bakardı babam camdan, taa karşı uzaklara…
Mezarlık vardı baktığı yerde,eşi dostları vardı yatan…
Gözleri dalgın, ve de hüzünlü olurdu babamın…
Ama hiç ağlamazdı,
Göz yaşı nedir bilmezdi babam.
Sanki o..
Ölümünü, düşünürdü,onu beklerdi
Gözleri dalgın bakarken…
karşısındaki sakız ağacı dolu mezarlığa….
Belki de kaybettiği eşini düşünürdü,
ama sanmam….
Belki de dostlarını düşünürdü….
Ama hep düşünürdü son günlerinde babam.
A.Yüksel Şanlıer
20 Haziran 2009-06-19
Antalya.
Kayıt Tarihi : 21.6.2009 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BAĞDAT’TA BABA OLMAK!
Yıllarca bekledik,
Güneş doğacak diye
Ama bir türlü doğmadı.
Ne hikmettir bilinmez,
Üzerimizdeki sis bulutları,
Tarih boyu hiç dağılmadı
Güneş yerine bombalar doğdu
Alaca karanlıklarda, kayboldu
Kurtarmak için geldik diyenler,
Birde baktık bize musallat oldu.
Kapımız vakitsiz pat pat çalındı.
Bu ne yüzsüzlük örneği Allah’ım,
Buyurun gelin demeden içeri dalındı.
Apar topar beni hemen yere yatırdılar,
Namlunun ucunu göğsüme batırdılar.
Doksan yaşındaki annem suçsuzuz dedi.
Der demez, hainlerden bir dipçik yedi.
Kızım, oğlum korkuyla başladı ağlamaya,
Eşim haykırıyor bırak kocamı vururum ha,
Ama nafile cevap bile yok bu laflara…
Çocuklarımı, eşimi kapattılar bir odaya
Beni alıp attılar dışarıdaki arabaya
Sonuç ne olacak, bende bilmiyorum,
Belki işkence, belki de kısadan ölüm.
Sebep olursa olsun, bu yapılan zulüm.
Çocuklarım, babamızı bırakın diye bağırıyor
Eşim ellerini açmış ağlayarak Allah’a yalvarıyor.
‘’Ey dünya Müslümanları, siz eğlenin keyfinizce
Bugün Irak, Filistin, yarın belki sıra sizde
Özgürlük mü heyhat! boşuna sadece sözde
Ey Allah’ım azı çoğa tebdil eyle,
Gelecek zaferimizle…
Kocamı bağışla,
Sen bize..’’
SAYFAMDASINIZ
Dalgın,dalgın sen, nedense hep uzaklara bakardın,
Gün gelir de sinirlenir, vede önüne gelene kızardın,
Kızsan da yine de, yufkaydı senin dertli yüreğin ah.
şiirinizi okurken babamı ne kadar çok özlediğim geldi aklıma
bir evlat bu kadar güzel anlata bilirdi babasını
kutlarım sizi
yüreğinize sağlık
sevgiyle şiir tatında kalın emi
Karamanlı Âşık Çağlari
TÜM YORUMLAR (4)