Dimdik bir başı vardı benim babamın
Saçlarında tel tel aklar
Ve çalışmayla bitap olmuş parmaklar
Hiç kimseye zararı olmamıştır bilerek
Kimi görse hörmet ederdi gülerek
Kimse arkasından kötü söz söylemez
Bir kere bile kimse kötü sövmezdi
Herkese yardım etmeye çalışır
O yorgun bedenle hayatla savaşırdı
Dağ gibi bir adamdı benim babam
Alnında hayatın çizgileri
Yüreğinde dostlarının sevgisi ile
Dimdik kafadengiydi benim babam
Çocukla çocuk, büyükle büyüktü
Her zaman geçmişini, çocukluğunu anlatırdı
Göğsünü kabarta kabarta
Biz heyecanla onu dinlerdik
O sıradaki ahengi hiç bozmazdık
Çok aklılıydı benim babam
Dostunu düşmanını iyi tanırdı
Benim babam işte böyle biriydi
Üç çocuklu bir inşaat ustası
Kayıt Tarihi : 15.5.2009 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!