Ömrümde mutluluğa açılan son çağ sensin
Sırtımı yasladığım koskoca o dağ sensin
Bu garibi hayata bağlayan tek bağ sensin
Bilmem nasıl öderim senin hakkını babam
Muhtaçken damlasına damarımda kan oldun
Gidiyorken elimden bedenimde can oldun
Şimdi aldığım nefes yaşadığım an oldun
Bilmem nasıl öderim senin hakkını babam
Benimle düştün yola görmüyorken bir gözün
Serinlettin gönlümü yanıyorken can özün
Kavuşunca dermana seninde güldü yüzün
Bilmem nasıl öderim senin hakkını babam
İnsan ancak bu kadar fedakar olur koşar
İnsan ancak bu kadar cefakar olur taşar
Hangisini söyleyim ettiğin bini aşar
Bilmem nasıl öderim senin hakkını babam
Bir babanın evlada sevgisi budur gerek
Koşturdun hep peşimden nasılsın can diyerek
Bu nasıl bir gönüldür söyle nasıl bir yürek
Bilmem nasıl öderim senin hakkını babam
Kayıt Tarihi : 2.5.2009 14:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevgi ve muhabbetle.
TÜM YORUMLAR (4)