karşımda çektiklerinden,
içi kurumuş
ama hiç değilse,
dışını yeşil tutmayı
bedeninde ve ruhunda oluşan
derin boşluğa inat
ayakta durmaya çabalayan
yüz yıllık bir ağaç var...
arkasında bıraktığı
yıllara ve acılara rağmen
yüzüne düşen bir anlık gölgeyi
kirpikleri ile toplayıp
gözkapaklarının altında tutmayı
çok iyi başaran
ulu bir çınar o
o çınar benim babam....
26.3.2009 / 16:00
Kayıt Tarihi : 26.3.2009 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!