Babam Şiiri - Feride Kurt

Ahh babam ahh,
Bana haklı yere kızdıgın zamanlar olurdu.
Her kızdığında sana sinirlenirdim.
İstemeden de olsa sana karşılık vermeden duramazdım.

Tartışırdım seninle,
Sonra konuşmalarımız gitgide sertleşmeye başlar,
Ve ben en sonunda dayanamaz sessizce çeker giderdim.
Bir türlü benim büyüdüğümü kabullenemediğini düşünürdüm.
Şimdi düşünüyorum da ne kadar da aptalmışım.
Seni anlayamamışım.

Şimdi sen yoksunya baba,
Kelimelerle ifade edemiyorum sölemek istediklerimi,
Boğazıma düğümleniyor kelimeler içim yanıyor,
İçim kan ağlıyor haykırmak istiyorum dünyaya,
İnsanlara benim babam öldü diye, kimsesiz kaldım diye,
Babam beni bırakıp gitti diye,

Yaşıyor olsaydın ellerinden öper koklardım.
Bir dediğini iki etmezdim.
Özür diler affet beni, affet,
Seni kırdığım için derdim.

Umuyorumki beni duyuyorsundur baba
Umuyorumki beni duyuyorsundur...