Babam Şiiri - Sadık Turgay

Bendaha çocuktum babam geldiğinde
Çok korkmuştum yanıma gel dediğinde
Bir çok oyuncak vardı elinde
Masum bir sevgi vardı dilinde babamın

Gurbetten gelmiş aslanlar gibiydi
Bakışları cana yakın ama yabancıydı
Annem dedi babandır osenin
Alışacaktır zamanla dedi babam

Yürüyüşü heybetli ve efeydi
Gözleri keskin ve deliciydi
Akşam yemekleri neşeliydi
O güzelim günler şimdi nerde

Eğmemişti kiseye boyun
Anlamıştı artık ayat bir oyun
İleri gelenlerindendi köyün
Kendinle asla övünme dedi babam

Az konuşur öz konuşurdu
Evimiz daha rahat olurdu
Herkes rahat uyurdu
Adamına göre aslandı benim babam

Çalişmaları hışımlı ve kutredlıydi
Çalışırken yel gibiydi
İşine sadık işi evi gibiydi
Helalinden rızkını kazanırdı babam

Harma uzatmamıştır elini
Haksızın karşısında söylemiştir sözünü
Hiç kimseye yansıtmamıştır özünü
Söndürmemiş baba ocağının közünü babam