Babam Şiiri - Melek Yıldırım

Günler dönerken her gün akşama,
Evine doğru uçar gelir babam.
Ailesidir onun bütün hayatı,
Pazarı yüklenir om’za gelir babam.

Çilekeştir zorlu hayat yolunda,
Alın teri onun sermayesidir.
Vücut fakiri, inancında heybeti,
Sevdiren şey herkese insanlığıdır.

Tembellik yoktur asla mayasında,
Mirası çocuklara dürüstlüğüdür.
Sabah nurunda dilindedir dua,
İçinde ne deryalar gömülüdür.

Pervane olur her dem çevresine,
Hizmet etmede herkesten gönüllüdür.
Hırsı, kibri, kini yoktur içinde,
Naziktir hem kimseyi kırmaz, hoş görür.

Tarifler yetersiz onu anlatmaya,
Babam benim hayatımda övüncümdür.
Yıllar geçtikçe gönülden anladığım,
Değerini biçemediğim ödülümdür.