Doğan çocuklara
Dedelerinin adının
Bir hatıra diye bırakıldığı
Yıllarda doğmuşum.
Başlarını sokacak bir ev derdindeymiş
Babamla annem.
Öyle lüks villalar değil,
Bir ufak gecekondu.
“İstersen, hayallerin olur,” derdi
Babam.
Ya hayalleri küçüktü,
Ya da kader yüzüne gülümsedi.
Ufacık gecekondumuzda,
Gaz lambasının sarı ışığında
Bizi avutmazdı aslında;
Bizi ayakta tutardı
Babamın anlattığı hikâyeler.
Bir cuma sabahı
Bıraktı bizi.
Yüzünde yine o bildiğimiz gülümseme.
Şimdi biz de
Çocuklarımızı seviyoruz.
Sevgili babam,
Senin bizi sevdiğin gibi.
2004
Mehmet ErsoyKayıt Tarihi : 19.4.2004 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!