Babam.. Şiiri - Ümit Ünal

Ben senin oğlunum...

Kavgaların arasında dünyaya gelen..

Onca kargaşanın ortasında hastane kapılarında beklediğin oğlun..

Ya sen?

Adını kimse bilmezdi..

Ülkücü Militandın..

Bazıları için Fasist.. Bazıları için Anarşist..

Herkes için başka biriydin..

Kaşlarını çattığında içime demir perdeler örülürdü..

Ve ölümsüzlüğü hissederdim içimde..

Sen.. Ülkücü bir sanıktın hakimin karşısında..

Sen.. Adı bilinmeyen bir militan..

Sen.. Herkes için farklı biri..

Ama benim..

BABAMDIN..

(Nevzat ÜNAL'a..)

07/10/2008 01:30

ANKARA

ÜMİT ÜNAL