Kırık çizgiler yetiyordu bana
Yaşıyordu babam
İki hortum kırmızı bir ışıkta
Zaman yoktu mekan yoktu
O bulutlu dünyada
Beyaz bir saraydı dinlenme yerim
Farabi de ölümü bekliyorum
Çay bahçesinde ışıkların altında
Uçaklar sonsuza doğru uçuyor
Elim kolum bağlı seyrediyorum
Allah ım sana inanmanın huzurunu yaşıyorum
Yine yandı Farabi nin ışıkları
Kime dert kime hasret olacak
Şimşekler çakıp kimi göye çalacak
Zehir acı
Yudum yudum alınıyor
Yakıyor içimi ta saçımdan topuklarıma
Kadeh kadeh içiyorum
Her yudumda ölümle yaşamı
Bilemezdim ölümün acılığını
Boğazdan geçmediğini
Bilemezdim damarlarımı kuruttuğunu
Susuz sarhoş olduğumu
Beş harfin dünyalar olduğunu
Siz hiç Farabi ye gittiniz mi
Gecenin damlaları size eşlik ederken
Gözyaşlarına boğuldunuz mu
Gözlerinizden ölümü istediniz mi
Ve çaresizliğin çaresini yaşadınız mı?
Yeşil önlüklerin beyaza büründüğünü
Pembe umutların siyaha döndüğünü
Ayaklarınızın sizin olmadığını farkettiniz mi
Ölümün sadeleştiğini ölümlerin çokluğunda gördünüz mü
Farabi de yazın soğukluğunu yaşadınız mı?
Hayat rüya
Bir bakış..günlerden perşembe..yoksa cuma mı?
Oğlundu cevap veren
Perşembe baba
Son söz..gözlerin kapanışı
Bir nefes..yavaş yavaş tükeniş..
Bir ömür..bir saniye..sayı sıfır
Beyaz örtü siyah dikişler
Bana kalan paramparça gözyaşı
Hayatımı içiyorum çok sevdiğin sigaranda
Rüya bitse gelsen desem günah mı olur
Zamansız gittin desem hata mı olur
Dayanamıyorum desem isyan mı olur
İnandın ölüme inancınla yaşadın
Verende O alanda O
İyiler çok yaşamaz derler..iyi idin ondan şüphem yok
İtirazım yok ölüme de yaşamayada
Ölümde yaşamda kardeş değil mi sanki
17.08.1998
Kayıt Tarihi : 8.2.2008 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir insanın acıdan ölemeyeceğini anladığım..hayatımın en zor günlerini geçirdiğim zamanlarda yazdığım yazı..şiir benim için bundan sonra başladı..sevdiklerimle böyle konuşuyorum aslında..sevdiklerimi nasıl sevdiğimi belkide kelimeler daha iyi anlatıyor..en çok babamı sevdim..durmuyor acısı ama ben onu hala seviyorum..özlem yüklü kucağımda büğüse de acılar..yokluğuna sarıyorum şiirlerimi..seni çok ama çok seiyorum biricik babam...oğlun...
Hayat rüya
Bir bakış..günlerden perşembe..yoksa cuma mı?
Oğlundu cevap veren
Perşembe baba
Son söz..gözlerin kapanışı
Bir nefes..yavaş yavaş tükeniş..
Bir ömür..bir saniye..sayı sıfır
Beyaz örtü siyah dikişler
Bana kalan paramparça gözyaşı
Hayatımı içiyorum çok sevdiğin sigaranda
Rüya bitse gelsen desem günah mı olur
Zamansız gittin desem hata mı olur
Dayanamıyorum desem isyan mı olur
Bilmiyorum şairim ne olur nerden geldim bu siire
Sanki icimdeki tum direklere dinamit koydunda
Teker teker patlattın sairrr
Yüreğimin kubbesi çöktü ...offf
Yaşanacak Mutluluklar Senin Olsun
kalemin daim olsun.sevgiyle kal
Dünyanın en asil duygularından birisi; aynı zamanda vefa göstergesi...
Tebrikler şair kardeşim. Ve teşekkürler... Hisli yüreğinize!..
TÜM YORUMLAR (29)