Babam Şiiri - Nilay Öcal

Saat sabahın dört buçuğu
Çaresizlik koca bir yağmur bulutu gibi çöktü üstüme
Üç günlük bir umudun yıkılmasıyla yine yerle bir oldum
Oysa ne güzel hayaller kurmuştum
İmkansız değildi hiç birşey
Aşk, Güneş'in doğuşu kadar yakındı
Ve mutluluk
Ömrümün son gününe kadar pencerelerimden taşacaktı sevgi
Hepsi uçtu gitti son göçmen kuşun kanadında
Gerçek olmadan yalan oldu
Yine gözüme yaş oldu bir hayal
Yine karardı gözüm, karardı bu günüm, dünüm...
Zaten aydınlıkta duramaz yarasalar gibi ruhum
Bildiklerimi yaşıyorum tekrar tekrar
Her defasında yeni gösterime girmiş bir film gibi
Her karesini nefes nefese izliyorum, unutup
Nefes nefese yaşıyorum
Tam filmin sonu yaklaşırken hatırlıyorum
Utanıyorum unutup unutup aynı filmi izlemekten
Yüzüme acıyarak bakan yüzlerden
Duymaktan korktuğum sözlerden utanıyorum

Bir gün biri 'hiç sevmediler mi seni küçükken? ' dedi bana
Sevdiler ya sevdiler tabii de içlerinden sevdiler galiba
Hiç anne baba evladını sevmez mi?
Söylemezlerlerdi sadece bana
Şimdi bağıra bağıra seviyorlar beni
Gülümsüyorum

Çünkü büyüdüm artık giremem koltuk altlarına
Saçımı okşasınlar diye uzanamam yanlarına
Sevilmek için çok büyüğüm artık
Sadece gülümsüyorum

'Ben severim de belli etmem' derdi babam
Şimdi 'seni seviyorum' diyebiliyor bana
Ben de seni... babacığım
Küçükken de söyleseydin ya!

Ömrüm belli olan sevgilerin peşinden koşmakla geçti babam
Sevgi diye nice sevgisizlik peşinde koşmuşum meğer
Çok yoruldum babam
Keşke söyleseydin beni sevdiğini
Keşke bağıra bağıra sevseydin beni

Uyumazdım küçükken, uyuyamazdım bazen
Annem kızardı uyumadığıma
Ağlardım
Her çocuk 'anne' diye ağlar
Ben 'babacığım' diye ağlardım
Çocukluğum seni özlemekle geçti babam
Hep uzaktaydın
Biz hep yalnızdık
Annem hep balkonda sigara içerdi
Uzaklarda gezerdi gözleri

Gemiler gelirdi
Gemiler giderdi
Sen hala gelmezdin
İçini çekerdi annem
En uzağa dikerdi gözünü
Gözünün yettiğinden daha uzaktaydın oysa sen
Çocuktum ama anlardım
O hep seni özlerdi
Bayram sen gelince gelirdi bize
Gidince matem yine

Yine uzaktasın babam
Sen gelince ben olmazsam buralarda
Hani olur da düşerim bir sevda yoluna
Sen anneme söyle yüksek sesle
'Seni seviyorum' de
Bir daha söyle
Bir daha söyle
O kadar çok söyle ki
Sen yokken üşümesin balkonlarda

(Pulsuz Mektup/Etki Yayınevi/2007)