Dün gece rüyamda gördüm seni
Öyle mahzun, öyle garipti halin
O kapıdan çıkarken, son bakışın var ya!
Bilsen nasıl kor düşürdü yüreğime
Seneler geçse silinmez belleğimden
Çocukluk anılarım uçuşuyor şimdi gözlerimde
Nasıl yollarını beklerdim her iş dönüşü pencerede
Görününce kapıda araban, içim içime sığmazdı
Koşardım yanına coşkuyla
Keşke hep çocuk kalsaydım baba
Küçük kızın hiç büyüyemedi
Hala sana muhtaç
'Bana can borçlusun' deyişin kulaklarımda
Çok defa hayatımı kurtarmış, inadına yaşatmıştın
Garip adamdın, sessiz, biçare bakardın
Yalnızlık kaderin oldu, kimseye diyemedin
Sigaraydı tek dostun
Yalnızlığına tanık duvarlarsa, tek sırdaşın
Hiç kimse anlayamadı seni
Bilsen nasıl özledim seni
Doya doya sarılıp boynuna 'babacığım' demeyi
Geri gelmezsin değil mi baba?
Küstün sen! Gelmezsin
Aradığım o telefon, artık cevap vermiyor
Bir umut açarsın belki diyorum, nafile!
Gördüklerim kabus olmalı diyorum
Yerde hareketsiz, öyle boylu boyunca yatan
Tepkisiz bedenin çok koydu bana
Daha yaşayamadın, yaşayamadık baba!
Her şey yarım kaldı, her şey
Gözlerim nemli, yüreğim buruk, ben şokta!
Son buseni kondururken yanağına...
Ebedi ayrılığın vurgunu bu!
Bir parçam toprağa mecbur
Keşkeler anlamını yitirdi dudaklarda
Teselliler faydasız...
Vasiyetini tutamadım, sigarayı bırakamadım baba!
Bir zamanlar odandan çaldığım bir kaç sigara
Şimdi paket paket gidiyor
Sen yoksun, bir de hayallerim yıkılınca art arda,
Bilsen, ne çok kaybettim hayatta...
Ellerime bakıyorum baba, seninkilere benziyor
Ben senden bir parçayım, ama sensiz
Seni çok özledim baba
Seni çok özledim...
30 Mayıs 2005
Nigar ErkoçoğluKayıt Tarihi : 29.11.2007 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rahmetli biricik babam İsmail Erkoçoğlu'na ithafen...
Sekiz köşeli kasketli Babam.....
benim babamında kasketi sekiz köşeliydi,
Onun da Bafraydı sigarası,filtresiz.
işçiydi,amaeleydi,bekçiydi,
çileliydi velhasıl,
zor bir hayat sürdü.
çokta sürmedi zaten ömrü,
bu çileli hayat O nu erken gönderdi..
ama iyi adamdı Rahmetli,
şefkatliydi,
gülümsemesi insanın içini ısıtırdı,
bakışları öyle güzeldi ki,
gülümseyerek gözlerinin içine bakardı insanın,
hani o bakışlardan anlardın ki,
dersin içinde sadece sevgi vardır bu adamın.
şimdi düşünüyorum da az çile çekmemiş
bu koca şehirde,
az mücadele etmemiş,
muhannete mutaç olmamak için.
yeni yeni anlıyor insan işte,
iş başa düşünce farkına varıyor,
tek başına o mücedeleyi nasıl verdiğinin…
hiç kolay değilmiş oysa..
bazen kendimi suçluyorum,
düşüncelerimde dahi olsa bile
ona haksızlık ettiğimi.
bu zor ve zalimler denizinde,
nasıl mücadele ettiğini
şimdi anlıyorum…
Allah yattığı yeri nur etsin….
İyi adamdı velhasıl Rahmetli…
Yerde hareketsiz, öyle boylu boyunca yatan
Tepkisiz bedenin çok koydu bana
Daha yaşayamadın, yaşayamadık baba!
Her şey yarım kaldı, her şey
Gözlerim nemli, yüreğim buruk, ben şokta!
Son buseni kondururken yanağına...
Ebedi ayrılığın vurgunu bu!
Bir parçam toprağa mecbur
Keşkeler anlamını yitirdi dudaklarda
Teselliler faydasız..
Faydasızdır dost.Beni de hiç bir şey teselli edemedi yıllarca.Yeri doldurulamayan , yerine kimselerin konulamadığı bir değer anne ve baba .ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRDİ YÜREĞİNİZE SAĞLIK. AĞLAMAK İSTİYORDUM ZATEN BU GECE. Bahane oldu bu şiir.TAM PUANLA LİSTEMDE.
Böyle sevdaları duygu dolu yüreğiyle anılayan ve daim yaşayan gönle teşekkür eder,ilhamı şiirini tebrik ederim..Sevgilerimle esen kalınız.
Erdoğan Vural
TÜM YORUMLAR (6)